Οι Μεγάλες Μέρες της Νεμέας είναι ένα μεγάλο καλλιτεχνικό για την Κορινθία.

Ρεπορτάζ Μαρία Παπανικολάου

Οι Μεγάλες μέρες της Νεμέας είναι ένα τριήμερο γιορτής του Οίνου και της καλλιέργειας του, στην περιοχή της Νεμέας λίγο πριν αρχίσει ο τρύγος της νέας σοδειάς. Σκοπός είναι η γνωριμία του κόσμου με  το κρασί της Νεμέας και την οινική παραγωγή του τόπου.

Οι Μεγάλες Μέρες της Νεμέας πραγματοποιούνται κάθε χρόνο το πρώτο Παρασκευοσαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη και σ’ αυτές συμμετέχουν οι Οινοποιοί της ευρύτερης περιοχής με εκδηλώσεις, ξεναγήσεις και γευσιγνωσίες στους χώρους των Οινοποιείων τους, καθώς αυτά είναι ανοικτά όλο το τριήμερο για το κοινό αλλά και με εκδηλώσεις οργανωμένες από τον ΣΟΝ τον Σύνδεσμο Οινοποιών Νεμέας.

Και φέτος λοιπόν η γιορτή των Μεγάλων Ημερών στη Νεμέα προσέλκυσε πολλούς Οινόφιλους αλλά και επισκέπτες από την Παρασκευή 30 Αυγούστου ως την Κυριακή 1^η Σεπτεμβρίου.

Τα Οινοποιεία φόρεσαν τα καλά τους και υποδέχτηκαν τους επισκέπτες τους. Αυτό γίνεται κάθε χρόνο. Όλα πήγαν καλά και όλοι διασκέδασαν, δοκίμασαν κρασιά και πέρασαν όμορφα.

Αυτό που δίνει ωστόσο αυτή η διοργάνωση στον κόσμο, όχι μόνο της Νεμέας και της ευρύτερης Κορινθίας, αλλά και στους επισκέπτες από την Αττική και αλλού είναι πολύ βαθύτερο και πολύ πιο ουσιαστικό. Είναι αυτή καθ’ εαυτή η έννοια του πολιτισμού.  Από την επικοινωνία με ανθρώπους που έρχονται ως επισκέπτες και κουβαλούν ο καθένας την ιστορία, την δύναμη και την ενέργειά του μέχρι την πληθώρα των καλλιτεχνών και των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων που φιλοξενούνται το τριήμερο.

Πρόκειται για μια μοναδική ευκαιρία για προσφορά πολιτισμού σε μια περιοχή που βρίσκεται μακριά από τα αστικά κέντρα που καλώς ή κακώς προσελκύουν το μεγαλύτερο ποσοστό της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Συναυλίες, εικαστικές εκθέσεις, ομιλίες και δράσεις πολιτισμού, γαστρονομία και εκδηλώσεις για παιδιά συνθέτουν ένα ποικίλο ψηφιδωτό, όπου έστω για τρεις ημέρες ο καθένας μπορεί να βρει αυτό που τον ενδιαφέρει και να το παρακολουθήσει.

Οι εκδηλώσεις είναι ακροβολισμένες σε όλα τα οινοποιεία μέσα στο μαγευτικό σκηνικό των καταπράσινων αμπελώνων, των φορτωμένων με τα γλυκά σταφύλια που είναι έτοιμα να τρυγηθούν.

Στις φετινές ΜΕΤΑΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ξεχώρισαν οι μεγάλες συναυλίες με διακεκριμένους καλλιτέχνες.

Ο Κώστας Χατζής (πλατεία του ΔΗΜΟΥ ΝΕΜΕΑΣ, διοργάνωση: Δ. Νεμέας) στην όγδοη δεκαετία της ζωής του μάγεψε με την αμεσότητά του, τη δύναμη της φωνής του και τις αισθαντικές ερμηνείες του δίνοντας την ευκαιρία να θαυμάσει κανείς ένα θρύλο της μουσικής ιστορίας της χώρας μας.

Στο Οινοποιείο Σκούρα η σοπράνο Ειρήνη Τζαμτζή και ο πιανίστας Κώστας Γιαξόγλου ενθουσίασαν σε μια ξεχωριστή συναυλία στο κελάρι του οινοποιείου με έργα κλασσικής μουσικής.

Η Ελένη Τσαλιγοπούλου (Κτήμα Παλυβού) ενθουσίασε το κοινό της με την ερμηνεία της και τα τραγούδια που έχουν αγαπήσει όλοι.

Ο Γιάννης Βαρδής και ο Γιώργος Λιανός ταξίδεψαν το κοινό σε μια δυναμική συναυλία που έκανε αίσθηση (Κτήμα Ράπτη).

Η Κωνσταντίνα Πάλλα (Κτήμα Καραμήτσου) μάγεψε με τις ερμηνείες της σε γνωστά τραγούδια.

Soul και Τζαζ μπάντες έδωσαν ρυθμό στα Οινοποιεία: Γκόφα, Κορωνιώτη και Μπαραφάκα.

Ενώ πιστό στο ραντεβού του με το Αργεντίνικο ταγκό ήταν το Κτήμα Νικολάου με χορό και μουσική.

Επίσης μουσικά σχήματα φιλοξενήθηκαν από το Δήμο Νεμέας αλλά και από ιδιώτες της εστίασης και τις τρείς μέρες συμβάλλοντας στη μεγάλη γιορτή.

Ο κόσμος είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει κρασιά σε όλα τα οινοποιεία αλλά και στο περίπτερο του ΣΟΝ στην Δερβενακίων μαζί με πλήθος δράσεων και εκδηλώσεων για το κρασί, ενώ σπουδαίοι Σεφ από όλη την Ελλάδα παρουσίασαν γευστικές τους δημιουργίες, έκαναν παρουσιάσεις, μίλησαν για τη γαστρονομία και συνδύασαν τον οίνο με τις γεύσεις της περιοχής και τα τοπικά προϊόντα.

Το εξαιρετικά ενδιαφέρον κομμάτι των Μεγάλων ημερών ήταν οι πολλές, ποικίλες και υπέροχες εκδηλώσεις για τα παιδιά!

Οικογένειες, μικροί και μεγάλοι είχαν την ευκαιρία να δουν και να απολαύσουν ποικίλες δράσεις για παιδιά, ενδεικτικά αναφέρουμε:

• Καραγκιόζη σε διοργάνωση του ΣΟΝ (Συνδέσμου Οινοποιών Νεμέας) με τον εξαίρετο Άθω Δανέλλη με το έργο «Ο καραγκιόζης οινοποιός».
• Θεατρικό παιχνίδι, αφήγηση και μουσική με τους «2 λαλούν» (Κάτια Ανδριανάκου & Χρήστος Ροζάκης) σε μια υπέροχη παράσταση για παιδιά στο (Κτήμα Σεμέλη).
• Αφήγηση Παραμυθιού με την Βιργινία Κοκκίνου και τον Γιάννη Ανθόπουλο (Κτήμα Μπαραφάκα).
• Εικαστικά με την Κατερίνα Στρατάκου στο Κτήμα Γκόφα.
• Εκπαιδευτικό πρόγραμμα για παιδιά με τη μουσειολόγο Πόπη Γεωργοπούλου στο Κτήμα Καραμήτσου.
• Μυθολογικές Αφηγήσεις από την αφηγήτρια Μαρία Παπανικολάου σε 3 οινοποιεία (Κτήμα Ράπτη, Κτήμα Όψιμος και Κτήμα Σκούρα) σε διοργάνωση του Venikos, υπηρεσίες οινοτουρισμού.

Τραγούδι, χορός διασκέδαση και γευστικές δοκιμές για όλους σε ένα τριήμερο γιορτής. Οι Μεγάλες μέρες της Νεμέας είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, ένα μεγάλο πολιτιστικό γεγονός στο τέλος του καλοκαιριού και λίγο πριν τον μεγάλο τρύγο του κάμπου της Νεμέας.

Όταν το κρασί γίνεται τέχνη

Ο οινοποιός- χημικός Βασίλης Νικολού πήρε την ρετσίνα και την εξέλιξε σε αφρώδη ρετσίνα, είναι ένας δημιουργικός οινοποιός που κάνει τέχνη και μας προσφέρει εξαιρετικές οινικές εμπειρίες. Το 2018 τιμήθηκε ως best winery in Europe 2018 στο 16 Ευρωπαικό συνέδριο Γαστρονομίας και Οινολογίας.

Γνωρίζουμε ότι η αρχαία Ελλάδα ήταν μεγάλη εξαγωγική δύναμη λαδιού και κρασιού, ποια είναι σήμερα η θέση του ελληνικού οίνου στην διεθνή αγορά;

Σύμφωνα με τον αρχαίο ιστορικό Θουκυδίδη «οι λαοί της Μεσογείου άρχισαν να εξέρχονται από τη βαρβαρότητα όταν έμαθαν να καλλιεργούν την ελιά και το αμπέλι».

Η φήμη των Ελληνικών κρασιών απλωνόταν σε ολόκληρη τη Μεσόγειο μέχρι την ιβηρική χερσόνησο και τον Εύξεινο πόντο και αποτελούσε μία από τις σημαντικότερες οικονομικές δραστηριότητες. Τα κρασιά που εξάγονταν εκείνη την εποχή ήταν πολλά, πιο φημισμένα όμως ήταν τα κρασιά των νησιών του Αιγαίου. Ο Χιώτικος, ο Λέσβιος και ο Θάσιος οίνος υπήρξαν οι πιο ακριβοπληρωμένοι κατά τον 4ο Π.Χ. αιώνα.

Η ιστορία του ελληνικού κρασιού καλύπτει μία μεγάλη χρονική περίοδο, τη μεγαλύτερη παγκοσμίως, σχετικά με την καλλιέργεια της αμπέλου.

Οι διαρκείς πόλεμοι, διαχρονικά δεν επέτρεψαν την διαμόρφωση μιας οργανωμένης αμπελοκαλλιέργειας και συνέχειας της αρχαίας οινικής ιστορίας και εμπορίας του κρασιού.

 Οι ελληνικοί αμπελώνες διαχρονικά πέρασαν πολλές διακυμάνσεις: καταστράφηκαν ή εγκαταλήφθηκαν κατά    την Τουρκοκρατία, ξανά καλλιεργήθηκαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ η επιδρομή της φυλλοξήρας στα τέλη της δεκαετίας του 50 αποτέλεσε χρονικό ορόσημο της σύγχρονης αμπελοκαλλιέργειας και οινοποίησης.

Την ίδια χρονική περίοδο ο Ευρωπαϊκός αμπελώνας αξιοποιώντας τις  νέες τεχνολογίες έδωσε ποιοτικά κρασιά αναδεικνύοντας τα ποικιλιακά χαρακτηριστικά ενώ κατέκτησαν τις σύγχρονες Ευρωπαϊκές και διεθνείς αγορές.

 Οι εξαγωγές του ελληνικού κρασιού σε αξία στις ΗΠΑ από 2009 έως 2014, αυξήθηκαν κατά 39%, ενώ αντίστοιχα στον Καναδά για το ίδιο διάστημα αυξήθηκαν κατά 55%(στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ)

Η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής θέσης της είναι ευνοημένη, αρκεί αυτό για την παραγωγή ποιοτικού κρασιού;

Είναι γεγονός ότι  το μικροκλίμα πολλών περιοχών της Ελλάδας και η πολυπλοκότητα των εδαφών, ακόμα και σε μικρές αποστάσεις, διαμορφώνουν συνθήκες διαφορετικής έκφρασης των ποιοτικών χαρακτηριστικών των κρασιών, ακόμη και της ίδιας ποικιλίας σταφυλιών, τα οποία προέρχονται από τις περιοχές αυτές.

Στις σύγχρονες συνθήκες διεθνούς ανταγωνισμού το εμφιαλωμένο ποιοτικό κρασί βρίσκει σιγά σιγά τη θέση που του αξίζει. Οι 300 και πλέον Ελληνικές ποικιλίες αταφυλιών, το ιδιαίτερο terroir των ζωνών αμπελοκαλλιέργειας, ο εκσυγχρονισμός της οινοποίησης, καθώς και η προβολή των Ελληνικών κρασιών σε διεθνείς διαγωνισμούς ανοίγουν συνεχώς νέες ποιοτικές αγορές.

Σήμερα οι ποικιλίες πρεσβευτές του Ελληνικού κρασιού στην διεθνή αγορά όπως έχουν ορισθεί είναι το Ασύρτικο το Μοσχοφίλερο το Ξινόμαυρο και το Αγιοργίτικο. Πιστεύω ότι σήμερα υπάρχουν περισσότερες Ελληνικές ποικιλίες  με αντίστοιχα ποιοτικά γνωρίσματα

Συγκριτικό ποιοτικό πλεονέκτημα για το Ελληνικό κρασί  είναι η δυνατότητα επέκτασης των ζωνών ΠΟΠ και ΠΓΕ  με έμφαση στις Ελληνικές ποικιλίες.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός καλού κρασιού;

Τα γευστικά και αρωματικά χαρακτηριστικά ενός κρασιού, καθορίζονται από το         DNA των ποικιλιών των σταφυλιών από όπου προέρχονται, καθώς επίσης από τις εδαφοκλιματολογικές συνθήκες και τη διαχείριση του αμπελώνα. Η οινοποίηση στη συνέχεια μπορεί να αναδείξει ή να υποβαθμίσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των οίνων.

Η  γευστική ισορροπία  ενός κρασιού καθορίζεται από την όξινη – γλυκιά και στιφή γεύση που έχουν τα συστατικά του, τις αρωματικές ενώσεις που προέχονται από την ποικιλία ή παράγονται κατά την αλκοολική ζύμωση, καθώς επίσης από φαινολικές ενώσεις, πρωτεΐνες ,υδατάνθρακες και ανόργανα συστατικά που καθορίζουν την γευστική διάρκεια(σώμα) του κρασιού. Όλα αυτά τα συστατικά  πρέπει να συνυπάρχουν αρμονικά έτσι ώστε να γίνονται αντιληπτά στις γευστικές δοκιμές.

Το food-pairing δηλαδή το ταίριασμα κρασιού – φαγητού, είναι το διαχρονικό στοίχημα που πρέπει να κερδίζουν οι επαγγελματίες της εστίασης προσφέροντας στον καταναλωτή συνδυασμούς υψηλής γαστρονομικής αξίας.

Η εισβολή της χημείας στους αμπελώνες υποβάθμισε την ποιότητα του κρασιού;

Πολλές δεκαετίες πριν, η χημεία  έδωσε εύκολες λύσεις στην αντιμετώπιση ασθενειών της αμπέλου, στη καταπολέμηση των ζιζανίων κλπ. Όμως η έρευνα και η τεκμηρίωση των επιβλαβών συνεπειών που έχουν οι χημικές παρεμβάσεις στη υγεία του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, αλλά και η εξεύρεση εναλλακτικών μεθόδων αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών με τη βοήθεια βιολογικών μεθόδων δίνει σήμερα τη δυνατότητα παραγωγής ασφαλών προϊόντων.

Το ξηροθερμικό κλίμα της περιοχής μας με τις ελάχιστες βροχοπτώσεις και τους ανακουφιστικούς βοριάδες τους θερινούς μήνες περιορίζει σημαντικά την ανάγκη χημικών παρεμβάσεων στους αμπελώνες

Εξάλλου το κρασί αποτελεί προιόν μεταποίησης των νωπών σταφυλιών και επομένως υφίσταται επεξεργασίες, όπως απολάσπωση-διαύγαση- φιλτράρισμα με συνέπεια να απαλλάσσεται από επιβλαβείς ουσίες όπως μέταλλα φυτοφάρμακα κλπ.

Δημιουργήσατε την   πρώτη σαμπάνια ρετσίνας και πήρατε και διεθνή διάκριση, πως γεννήθηκε αυτή ιδέα και ποια είναι η διαδικασία παραγωγής της;

Η ιδέα να παραχθεί ένας αφρώδης οίνος ο οποίος να συνδυάζοντας δυο μεγάλες παραδόσεις: την Ελληνική Ρετσίνα με την Γαλλική Σαμπάνια για την παραγωγή ενός αφρώδους οίνου με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά, γεννήθηκε το 2015.

Το οινοποιείο μας έχει μεγάλη ιστορία στη παραγωγή ρετσίνας. Τα οικογενειακά έγγραφα πιστοποιούν την παραγωγή ρετσίνας από το 1875.

Το ποιοτικό πλεονέκτημα του κρασιού Ρετσίνα, ήταν ανέκαθεν το ανθρακικό το οποίο διατηρούσε κατά την οινοποίηση σε δρύινα βαρέλια. Πολλές φορές ακολουθούσε δεύτερη ζύμωση από τα υπολειμματικά σάκχαρα του κρασιού  με αποτέλεσμα το κρασί να γίνεται σχεδόν αφρώδες. Αυτό το ποιοτικό γνώρισμα γινόταν αντιληπτό και χαρακτηριζόταν με τον όρο « άμμο», δηλαδή πολλές μικρές φυσαλίδες δημιουργούν θόλωμα στο ποτήρι, ενώ η σταδιακή αποδέσμευση τους αποκαθιστούσε την διαύγεια του κρασιού.

Η αφρώδης ρετσίνα αμέσως έγινε αποδεκτή από τους καταναλωτές δίνοντας μια νέα διάσταση στο παραδοσιακό αυτό κρασί. Η προσπάθεια αυτή έχει σαν στόχο την ποιοτική αναβάθμιση ενός παρεξηγημένου και υποτιμημένου κρασιού, στη συνείδηση των καταναλωτών. Η αναγνώριση επιβεβαιώθηκε τόσο σε Εθνικό όσο και δε διεθνές επίπεδο: το 2018 βραβεύθηκε με χρυσό μετάλλιο στον διεθνή διαγωνισμό οίνων TEXSOM.

Παρόλα αυτά η αναγραφή ΄αφρώδης ρετσίνα’ στην ετικέτα  απαγορεύτηκε σύμφωνα με την ερμηνεία της ελληνικής νομοθεσίας.

Έχετε δικός αμπελώνα; κάνετε εξαγωγές;

Το οινοποιείο έχει ιδιόκτητο αμπελώνα 50 στρεμμάτων Σαββατιανό, στη περιοχή των Μεσογείων Αττικής καθώς και συνεργασίες με επαγγελματίες αμπελουργούς από την βόρεια και νότια  Αττική  τη Λήμνο  και  τη Νεμέα.

Η προσπάθεια μας επικεντρώνεται στη παραγωγή μονοποικιλιακών κρασιών, με άριστες συνθήκες οινοποίησης, έτσι ώστε να αναδεικνύονται τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας και με τον τρόπο αυτό  διευκολύνεται ο καταναλωτής στην  αναγνώριση  της τυπικότητας των ποικιλιών.

Με αυτόν τον τρόπο οινοποιούμε τις ποικιλίες; Σαββατιανό, Ασύρτικο, Μαλαγουζιά, Μοσχάτο Αλεξανδρείας, Μαντηλαριά,  Αγιοργήτικο, Merlot.

Στο οινοποιείο μας παράγουμε  τον μοναδικό αφρώδη οίνο  botanic από την ποικιλία Σαββατιανό, με την παραδοσιακή Γαλλική μέθοδο.

Πόσο σημαντική είναι η δημιουργική φαντασία και ο πειραματισμός για την εξέλιξη της οινοποιίας;

Η σχέση του οινοποιού με το κρασί είναι βιωματική. Καθόλη τη διάρκεια της ζωής του ο οινοποιός έχει 40 – 50 ευκαιρίες, όσες και τα δημιουργικά του χρόνια, να οινοποιήσει.

Αξιοποιώντας τη γνώση του παρελθόντος και  τη σύγχρονη τεχνολογία σ όλα τα επίπεδα, από το αμπέλι έως τη φιάλη, βελτιώνει συνεχώς το ποιοτικό αποτύπωμα των ποικιλιών που οινοποιεί. Είμαι πολύ χαρούμενος που ως οινοποιός του Σαββατιανού, μιας ιστορικής ποικιλίας του Ελληνικού Αμπελώνα, δημιούργησα δύο νέα προϊόντα: το Αφρώδες Σαββατιανό με ωρίμανση μέσα τις φιάλες όπως η σαμπάνια και το Σαββατιανό

Ανασκάπτοντας επτά χρόνια στην Αρχαία Σικυώνα

Ο αρχαιολόγος Γιάννης Λόλος με την εξαιρετική ομάδα του ανασκάπτει επτά χρόνια την αρχαία Σικυώνα διαφυλάσσοντας και αναδεικνύοντας την αρχαιολογική κληρονομιά του τόπου.Τον Αύγουστο παρουσίασε το ανασκαφικό του έργο στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου Σικυώνας

Τι γνωρίζουμε μέχρι στιγμής για την αρχαία Συκυώνα, πότε κατοικήθηκε πρώτη φορά, πότε εγκαταλείφθηκε;

To πλάτωμα της Σικυώνας, που ήταν η ακρόπολη της αρχαϊκής και κλασικής παράκτιας πόλης, και από το 303 π.Χ. και εξής η θέση της ίδιας της πόλης, φαίνεται ότι κατοικήθηκε για πρώτη φορά στη μέση νεολιθική περίοδο, δηλαδή στην 6^η χιλιετία π.Χ. Λιγοστά όστρακα αυτής της περιόδου βρέθηκαν στο νοτιο-ανατολικά έξαρμα του πλατώματος, νοτιο-ανατολικά του Βασιλικού. Λιγοστά ίχνη ανθρώπινης παρουσίας και δραστηριότητας στην ίδια περιοχή έχουμε και κατά τη διάρκεια της πρωτοελλαδικής (3^η χιλιετία π.Χ.), μεσοελλαδικής και υστεροελλαδικής περιόδου (2^η χιλιετία π.Χ.). Στους αρχαϊκούς και κλασικούς χρόνους (7^ος αι. – 4^ος αι. π.Χ.) το πλάτωμα φιλοξενούσε ιερά και αμυντικές εγκαταστάσεις και μόνο από το 300 π.Χ. κ.ε. αποτέλεσε τον πυρήνα της πόλης-κράτους. Θα κατοικηθεί έως τον 7^ο αι. μ.Χ. οπότε και εγκαταλείφθηκε για 5 περίπου αιώνες.

Τι έχουν αποκαλύψει οι ανασκαφές σας;

Η έρευνα της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας στην αρχαία Σικυώνα από το 2013 έως σήμερα έχει επικεντρωθεί σε δύο περιοχές εντός του περιφραγμένου αρχαιολογικού χώρου ανασκάπτοντας συνολική έκταση δύο περίπου στρεμμάτων. Στα βορειοδυτικά της αγοράς ήρθαν στο φως α) μικρός ναός διαστάσεων περίπου 7 x 11 μ που χρονολογείται στη πρώιμη ελληνιστική περίοδο, β) θεμέλια τμήματος μνημειακού κτιρίου της πρώιμης ελληνιστικής περιόδου άγνωστης χρήσης, γ) τμήμα στοάς της πρώιμης ελληνιστικής περιόδου περιόδου, εκτιμώμενων διαστάσεων περίπου 20 x 42 μ. Η στοά αυτή, κατεύθυνσης βορρά-νότου, είχε δωρική κιονοστοιχία προς τα ανατολικά και διπλή σειρά δωματίων στο πίσω μέρος. Από τα ευρήματα εικάζουμε ότι είχε εμπορικό χαρακτήρα. Δ) τμήμα κεντρικής οδού της πόλης κατεύθυνσης Α-Δ και Ε) γωνία μεγάλου πειόσχημου κτιρίου της πρώιμης ρωμαϊκής εποχής με μεταγενέστερες προσθήκες. Στα νοτιοανατολικά της αγοράς, ανασκάψαμε α) ένα δωμάτιο της μεγάλης νότιας στοάς και επιβεβαιώσαμε την χρονολόγηση αυτής της στοάς στον πρώιμο 3^ο αι. π.Χ., β) τμήμα μιας δεύτερης στοάς, μονόστιχης δωρικού ρυθμού, που κτίστηκε κάθετα στην ελληνιστική στο β’ μισό του 1^ου μ.Χ. ή στις αρχές του 2^ου αι. μ.Χ., και γ) μεγάλο εργαστηριακό συγκρότημα με 3 κύριες χρονολογικές φάσεις, η πρώτη στο β’ μισό του 1^ου αι. μ.Χ./α’ μισό του 2^ου αι. μ.Χ., η δεύτερη στο β’ μισό του 4^ου αι. μ.Χ., και η τρίτη και τελευταία στον 6^ο και 7^ο αι. Από τις εγκαταστάσεις που αποκαλύφθηκαν ξεχωρίζουν 5 κεραμικοί κλίβανοι, ένας μεταλλευτικός κλίβανος, μία δεξαμενή, ένας ληνός και δύο λίθινες πλατφόρμες.

Ποιοι συμμετέχουν στις ανασκαφές, έχετε συμμετοχές από το εξωτερικό; Συνεργάζεστε με ξένα πανεπιστήμια;

Στις ανασκαφές συμμετέχουν συνεργάτες και φοιτητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Συγκεκριμένα συνεργάζομαι με πανεπιστήμια της Αμερικής και του Καναδά, ενώ φοιτητές έρχονται και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Τα ευρήματα που έχουν βρεθεί όλα αυτά τα χρόνια τι γίνονται; Επαρκεί το μουσείο Σικυώνας για να τα φιλοξενήσει ή χρειάζεται καινούργιο μουσείο;

Προς το παρόν τα ευρήματα φυλάσσονται στην αποθήκη που νοικιάζουμε για τις ανάγκες του ανασκαφικού προγράμματος στο Βασιλικό. Το αρχαιολογικό μουσείο δυστυχώς δεν επαρκεί για να στεγάσει κάποια από αυτά στο μέλλον, και χρειάζεται νέος χώρος εάν θέλουμε τα ευρήματα της ανασκαφής να παρουσιαστούν στο κοινό.

Είναι στα μελλοντικά σας σχέδια να ανασκάψετε και τμήματα της αρχαίας πόλης όπου υπήρχαν οι κατοικίες;

Ναι, στόχος μας είναι η ανασκαφή να επεκταθεί σε οικιστικές περιοχές της πόλης, συγκεκριμένα νότια του περιφραγμένου αρχαιολογικού χώρου.

Τι χρειάζεται να γίνει για να προστατευτεί ο αρχαιολογικός χώρος;

Χρειάζονται άμεσα εργασίες συντήρησης και προστασίας του ανασκαμμένων μνημείων. Έχουμε υποβάλει στην ΕΦΑ Κορινθίας τις σχετικές μελέτες και περιμένουμε έγκριση από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο

Που βρίσκονται τα αρχεία της ανασκαφής;

Τα ανασκαφικά μας αρχεία στεγάζονται στο Κέντρο Μελετών Σικυώνας (κληροδότημα Λεονάρδου) και αντίγραφα φυλάσσονται στην εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία

Ποιοι στηρίζουν το έργο σας ποιοι χρηματοδοτούν την έρευνα σας;

Βασικοί χορηγοί της έρευνάς μας είναι ο Δήμος Σικυωνίων, η Περιφέρεια Πελοποννήσου, ένα αμερικανικό ίδρυμα και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Ένα μπαλκόνι στον Ταύγετο

Η οικογενειακή επιχείρηση ξενοδοχείο και εστιατόριο » το μπαλκόνι του Ταύγετου» στο Γεωργίτσι Λακωνίας είναι ένα εξαιρετικό δείγμα ελληνικής επιχειρηματικής δημιουργικότητας που στηρίζεται στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα την οποία εμπλουτίζει και την εξελίσσει ευφάνταστα οδηγώντας την σε υψηλής ποιότητας γαστρονομία. Οι επιχειρηματίες είναι η Κική Παύλου η οποία είναι η σεφ του εστιατορίου και ο Γιάννης Παύλου.

  Η Κική όπως είναι γνωστή στο ευρύ κοινό όντας πολύτεκνη μητέρα απ’ το 2000 και ζώντας στην ελληνική επαρχία, επηρεάστηκε απ’ τα μαγειρέματα των Ελληνίδων γιαγιάδων, και κατάφερε να παντρέψει ελληνικές παραδοσιακές συνταγές, με τη σύγχρονη αστική μαγειρική, στην προσπάθειά της να ευχαριστήσει γαστριμαργικά, την οικογένειά της και τους φίλους της. Ως οικοδέσποινα του ξενοδοχείου »Το Μπαλκόνι του Ταϋγέτου» ανέπτυξε το ταλέντο της στην κουζίνα του εστιατορίου, κυρίως αξιοποιώντας τα πρωτογενή τοπικά προϊόντα, που προσέφερε ο Βόρειος Ταΰγετος, και από το 2010 μέχρι σήμερα κέρδισε την αγάπη του κόσμου, με το σπιτικό τρόπο που μαγειρεύει και έκανε σήμα κατατεθέν τα »Μαγειρέματα του Βουνού από την Κική», με πιάτα αιχμής που βασίζονται στα ντόπια λαχανικά, στο κυνήγι, τα άγρια μανιτάρια, τις πέστροφες και τους σολομούς.

κλιματική αλλαγή συνέντευξη με τον Σταύρο Μαυρογένη υπεύθυνο ενέργειας και κλίματος WWF ΕΛΛΑΣ

 Οι κλιματολόγοι υποστηρίζουν ότι το κλίμα της Γης πάντα παρουσίαζε αξιοσημείωτες αλλαγές, μπορούμε με βεβαιότητα να υποστηρίξουμε ότι γνωρίζουμε όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν το κλίμα του πλανήτη μας;

Ακριβώς αυτή είναι η διαφορά μεταξύ κλιματικής αλλαγής και κλιματικής διακύμανσης. Ο πλανήτης πάντα εμφάνιζε αυξομείωση στη θερμοκρασία, ωστόσο είναι η πρώτη φορά που η θερμοκρασία της γης έχει αυξηθεί τόσο πολύ σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Πιο αναλυτικά, από τα τέλη του 19ου αιώνα έως σήμερα, η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας του πλανήτη έχει αυξηθεί σε περίπου 1,1 βαθμούς Κελσίου, μια αλλαγή που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα και άλλων ανθρωπογενών εκπομπών στην ατμόσφαιρα. Το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης της θερμοκρασίας σημειώθηκε τα τελευταία 35 έτη με τα 16 από τα 17 θερμότερα έτη να έχουν σημειωθεί μόλις μετά το 2001.

Είναι ανθρωπογενή τα αίτια της κλιματικής αλλαγής ή υπάρχουν και παράγοντες όπως οι αλλαγές της ηλιακής και κοσμικής ακτινοβολίας, οι αλλαγές της θέσης του άξονα της Γης που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην κλιματική αλλαγή;

Η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο είναι το σημαντικότερο αέριο του θερμοκηπίου, το 1850 δεν ξεπερνούσε τα 850 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm). Έκτοτε αυξάνεται δραματικά σε σημείο να φτάσει σήμερα στα 409 ppm, το οποίο είναι το μεγαλύτερο νούμερο που έχει καταγραφεί εδώ και 800.000 χρόνια! Για την αύξηση αυτή ευθύνεται αποκλειστικά ο άνθρωπος, καθώς δεν υπήρξαν άλλα φυσικά φαινόμενα που να την δικαιολογούν. 

 Ως κοινωνία είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή; Χρειάζεται ένας κρατικός επιχειρησιακός σχεδιασμός;

Η προσαρμογή στις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι εκ των ων ουκ άνευ όρος αν θέλουμε να διατηρήσουμε τη βιωσιμότητα του πολιτισμού μας και το σημερινό επίπεδο διαβίωσης. Αυτό σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να μετασχηματίσουμε τις οικονομικές και παραγωγικές μας δομές με στροφή στις καθαρές μορφές ενέργειας, να αλλάξουμε το πρότυπο κατανάλωσης και τις διαιτητικές μας συνήθειες. Η κλιματική κρίση απαιτεί ανάληψη μέτρων έκτακτης ανάγκης, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι η αναχαίτισή της τίθεται ως άμεση προτεραιότητα για όλη την κρατική μηχανή.

 Χρειάζεται μια οικουμενική ενεργειακή πολιτική που θα σταματήσει την σπατάλη των φυσικών πόρων του πλανήτη;

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έχει ανακοινώσει τους 17 Στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη μέχρι το 2030 μεταξύ των οποίων υπάρχει η ανάληψη δράσης για την κλιματική αλλαγή, η  καθαρή ενέργεια και η υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή. Παράλληλα η Συμφωνία των Παρισίων έχει θέσει ως παγκόσμιο στόχο την συγκράτηση της ανόδου της θερμοκρασίας στους 2°C με προσπάθεια για τον 1,5 °C. Η υλοποίηση των παραπάνω πολιτικών από τα κράτη που τα υπέγραψαν θα οδηγήσει στη μείωση της κατανάλωσης και θα ανατρέψει την εξάλειψη των φυσικών πόρων.

Η κλιματική αλλαγή πόσο θα επηρεάσει και την παγκόσμια οικονομία;

Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η άνοδος της θερμοκρασίας στον 1,5 °C θα κοστίσει 54 τρισ. δολάρια μέχρι το 2100 ενώ στους 2 °C 69 τρισ. δολάρια. Παράλληλα έγκυρες μελέτες αναφέρουν ότι η άμεση ανάληψη μέτρων για την αναχαίτιση της κλιματικής αλλαγής θα δημιουργήσει πλούτο της τάξης των 26 τρισ. δολαρίων μέχρι το 2030! Η επιλογή για την αναχαίτιση της κλιματικής κρίσης εκτός από περιβαλλοντικά επιβεβλημένη είναι και οικονομικά συμφέρουσα.

 Οι προβλέψεις για εξαφάνιση νησιών και για βιβλικές καταστροφές είναι μια προσέγγιση που βοηθάει στην ενημέρωση και δραστηριοποίηση των ανθρώπων;

Η υπερβολική μεγέθυνση των επιπτώσεων κυρίως μέσω της παρερμηνείας των επιστημονικών όρων προκαλεί ενίοτε σύγχυση και αποπροσανατολίζει το ευρύ κοινό από τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος. Η σωστή ενημέρωση και ευαισθητοποίηση είναι απαραίτητη έτσι ώστε αφενός να κινητοποιήσει τους πολίτες και αφετέρου να μην τους αποθαρρύνει από το αναλάβουν δράση για ένα ζήτημα που αφορά τους ίδιους και τα παιδιά τους.

Δίνουμε αυτό που έχουμε

Δίνουμε αυτό που έχουμε

Τα παιδιά μαθαίνουν από τους γονείς τους όχι κυρίως από αυτά που τους λένε αλλά από αυτά που κάνουν. Ο τρόπος που συμπεριφέρονται οι γονείς είναι αυτό που μαθαίνουν τα παιδιά τους. Ο τρόπος που μιλάνε οι γονείς θα είναι και ο τρόπος που θα μιλάνε και τα παιδιά τους. Αν στο σπίτι υπάρχει επιθετικό και επικριτικό κλίμα τότε αυτό θα θεωρήσουν τα παιδιά ότι είναι ο φυσιολογικός τρόπος ζωής.

Αν στο σπίτι υπάρχει αγάπη, σεβασμός, εκτίμηση αυτό θα μάθουν τα παιδιά.

Ότι κάνουν και λένε οι γονείς είναι σαν να φυτεύουν σπόρους στην καρδιά των παιδιών. Αν είναι σπόροι φόβου, επίκρισης, ντροπής οι σπόροι θα γίνουν αγκάθια, αν είναι σπόροι αγάπης και σεβασμού οι σπόροι θα γίνουν πολύχρωμα λουλούδια.

Πολλές φορές οι γονείς με άμεσο ή έμμεσο τρόπο προσπαθούν να επιβάλλουν στα παιδιά τους το δικό τους μοντέλο ζωής, όμως τα παιδιά θα νιώσουν ασφαλή, σίγουρα δυνατά όταν θα έχουν τη δική τους φωνή, όταν θα μπορούν να εκφράσουν ελεύθερα τον εαυτό τους.

Η προσκόλληση των γονιών στα παιδιά τους δεν τα αφήνει να γίνουν ανεξάρτητοι ενήλικες.

Πολλές φορές οι λέξεις είναι περιττές, δεν υπάρχει πάντα ανάγκη για λέξεις. Το σημαντικό είναι οι γονείς να επικοινωνούν με τα παιδιά τους με συναισθήματα. Η μόνη σημαντική λέξη που χρειάζεται να λέγεται συχνά είναι το «σαγαπώ» και αυτή η λέξη όταν λέγεται κάνει και τους γονείς ευτυχισμένους.

έντομα αυτοί οι σπουδαίοι συγκάτοικοι μας

Τα έντομα υπήρχαν στη Γη πριν τον άνθρωπο. Τα έντομα είναι παντού.

Έχουν καταγραφεί ένα εκατομμύριο διαφορετικά είδη εντόμων και αντιπροσωπεύουν το 66% των ζώων που υπάρχουν στον πλανήτη μας.

Ερευνητές υποστηρίζουν ότι το 40% των εντόμων βρίσκονται σε κίνδυνο εξαφάνισης και ο άνθρωπος είναι ο κύριος υπεύθυνος, οι εντατικές καλλιέργειες, η μείωση των δασών, τα λιπάσματα, οι πυρκαγιές, η αστικοποίηση είναι οι βασικότεροι λόγοι.

Οι έρευνες που έγιναν από το 2010 μέχρι το 2015 απεκάλυψαν ότι τα έντομα μειώθηκαν στις αγροτικές περιοχές ραγδαία καθώς και τα εντομοφάγα πουλιά κατά 80%.

Οι πληθυσμοί της μέλισσας και στην Ελλάδα αποδεκατίζονται από την εντατική χρήση εντομοκτόνων και την χημική γεωργία. Η μείωση αυτή θα έχει αλυσιδωτές συνέπειες που ο άνθρωπος δεν μπορεί ακόμη να προβλέψει.

Ο κόσμος που ζούμε είναι πολύπλοκος και αλληλοσυνδεόμενος, οι γηγενείς Αμερικάνοι αποκαλούσαν συγγενείς τους τα φυτά, τα ζώα, τα δέντρα, τα ποτάμια. Ο διαχωρισμός του εαυτού μας από την φύση μας οδηγεί στην εμπορευματοποίηση της σχέσης μας μαζί της και όλα μετατρέπονται σε αντικείμενα για εκμετάλλευση.

Όλοι οι οργανισμοί χωρίς εξαίρεση από τους απλούστερους μικρούς μέχρι τους πολυπλοκότερους μεγάλους είναι εξίσου σημαντικοί. Η ευημερία του πανέμορφου γαλάζιου πλανήτη μας και η δική μας εξαρτάται από αυτή την συνειδητοποίηση.

Αυτόματο προσχέδιο

« Κρίσεις πανικού»

Από τι παραιτείσαι;

Οι «κρίσεις πανικού» όπως τις χαρακτηρίζει η ψυχιατρική, ταλαιπωρούν πολλούς ανθρώπους οι οποίοι βιώνουν καταστάσεις που τους βάζουν σε μεγάλη υπαρξιακή δοκιμασία.

Διαφωνώ με την ψυχιατρική, αυτό που εύστοχα αποδίδει αυτές τις ψυχικές καταστάσεις είναι η λέξη ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ, δεν είναι κρίσεις είναι απλά παραίτηση από αυτό που είμαστε. Οι καταστάσεις αυτές ουσιαστικά καλούν τους ανθρώπους να παραιτηθούν από αυτό που νομίζουν ότι είναι. Να γίνουν ο εαυτός τους και να τον αγαπήσουν.

Η ψυχιατρική βλέπει πάντα πρόβλημα και με ευκολία όλες τις ψυχικές καταστάσεις τις μετατρέπει σε ασθένεια. Γι’αυτό και όσοι βιώνουν αυτές τις καταστάσεις νιώθουν ότι νοσούν και βέβαια δέχονται τις χημικές φαρμακευτικές αγωγές ως ύστατη λύση σωτηρίας.

Οι διαγνώσεις της ψυχιατρικής για τις λεγόμενες κρίσεις πανικού ουσιαστικά αφαιρούν από τους ανθρώπους την αυτοεκτίμηση τους και την αξιοπρέπεια τους.

Η φύση δίνει απαντήσεις  

Ο φυσιοδίφης Δαρβίνος είχε πει « κατανόησε πως αν είμαστε ικανοί για θλίψη, άγχος, πανικό, αηδία, οργή είναι επειδή όλα αυτά τα συναισθήματα έχουν υψηλή αξία για την επιβίωση μας και αποτελούν αναπόσπαστο και υπαρξιακό κομμάτι την ανθρώπινης ζωής. Έχουμε ανάγκη να πενθούμε για τον θάνατο αγαπημένων προσώπων, αλλιώς δεν θα τους αγαπούσαμε ποτέ πλήρως. Έχουμε ανάγκη να ανησυχούμε για τις συνέπειες των πράξεων μας, αλλιώς αυτές οι πράξεις θα μας δημιουργούσαν πρόβλημα, έχουμε ανάγκη να βάζουμε τάξη στο περιβάλλον μας αλλιώς θα επακολουθούσε χάος. Τα περισσότερα από όσα κάνουμε, τα κάνουμε για κάποιο καλό λόγο».

Αυτά τα λόγια του Δαρβίνου έχουν μεγάλη αξία γιατί ήταν ένας άνθρωπος που έζησε μέσα στη φύση και πήρε σημαντικές διδαχές και μαθήματα σε αντίθεση με την σύγχρονη εποχή όπου κυριαρχεί το μάρκετινγκ, η ομοιομορφία, η τυποποίηση, η ιατρικοποίηση και η ομογενοποίηση των ανθρώπων. Ο φυσικός κόσμος είναι γεμάτος με αυθεντικότητα, όλα είναι ικανοποιημένα με αυτό που είναι.

Κατέβα από το τρένο της «κρίσης πανικού»    Καβάλα το κύμα της αλλαγής

Η αντιμετώπιση μιας δυσκολίας είναι μια πνευματική εμπειρία και αυτό είναι μέρος της ανθρώπινης ιστορίας του καθενός. Κάθε επώδυνη κατάσταση έρχεται για να μας φανερώσει πως εμποδίζουμε τον εαυτό μας να είναι αυτός που είναι και ότι δεν τον αγαπάμε αρκετά.

Και επειδή εμείς δημιουργούμε την πραγματικότητα μας εμείς δημιουργούμε και τα εμπόδια.

• Όταν δεν είμαστε αυθεντικοί
• Όταν δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας και τα όρια μας και απαιτούμε πολλά
• Όταν δεν εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας
• Όταν είμαστε δέσμιοι του κοινωνικού «κύρους»
• Όταν μιμούμαστε συμπεριφορές
• Όταν εκπληρώνουμε τις προσδοκίες άλλων
• Όταν παραμένουμε σε οδυνηρές καταστάσεις και αποφεύγουμε την αλλαγή
• Όταν κάνουμε πράγματα από υποχρέωση και όχι από ελεύθερη συνειδητή επιλογή
•      

Εσωτερική μάχη   

Οι σημαντικότερες μάχες συμβαίνουν μέσα μας. Αυτές είναι και οι σημαντικότερες στιγμές στη ζωή μας. Καθώς κάποιος αρχίζει να αφαιρεί τις παρωπίδες που του έκρυβαν την πλήρη εικόνα για τον εαυτό του αρχίζει να νιώθει λιγότερη ένταση και ταραχή και σιγά σιγά μαθαίνει να ανακαλύπτει την αξία που κρύβουν αυτές οι δύσκολες στιγμές.

Τα πάντα συμβαίνουν για το καλό μας.

Τι υποστηρίζει η επιστήμη   

Μια τραυματική εμπειρία από το παρελθόν που παραμένει στο νου μας και το σώμα μας μπορεί να οδηγήσει σε κρίσεις πανικού.

Οι νευρολόγοι υποστηρίζουν ότι πολλές παθήσεις προκαλούνται από αναπόβλητα τραύματα. Αν το τραύμα δεν αποβληθεί παραμένει κλειδωμένο μέσα στο ενεργειακό μας σύστημα και δημιουργεί συμπτώματα όπως άγχος, φόβο, υπερευαισθησία, ενοχή, ντροπή, συνεχή επιφυλακή, τραυλισμό, εφιάλτες, απώλεια μνήμης, ταχυκαρδία, εθισμό, χρόνιο πόνο.

Το σώμα ζητάει να αποβάλλει το τραύμα πλημμυρίζοντας με αδρεναλίνη και στρεσορμόνες.

Χρειάζεται όταν το στρες γίνει χρόνιο να ‘επανεκπαιδευτούν’ οι νευροχημικές αντιδράσεις του οργανισμού ώστε να βγει από την συνήθεια της αντίδρασης στρες.

Τι υποστηρίζει η ψυχοσωματική ιατρική

Το σώμα είναι φτιαγμένο για να αυτοθεραπεύεται.

Οι πεποιθήσεις μας είναι το κλειδί της υγείας μας και της ευτυχίας μας. Η αλλαγή μιας πεποίθησης μπορεί να αλλάξει την ζωή μας.

Εμείς δημιουργούμε την πραγματικότητα μας, το στρες είναι δημιούργημα του νου μας αν εστιάσουμε στο θετικό αυτό θα έχουμε στη ζωή μας. Η εστίαση στην καρδιά κάνει καλό στην υγεία γιατί ενεργοποιούνται συναισθήματα όπως αγάπη, στοργή, εκτίμηση και αυτό επηρεάζει κάθε όργανο του σώματος.

Όταν απενεργοποιείται η αντίδραση στρες τότε ο οργανισμός περνάει στη φυσική του λειτουργία που παράγει ευεξία και αρχίζει να θεραπεύεται από κάθε πάθηση.

                            

                 

εθνικές εκλογές προβλέψιμοι ψηφοφόροι

Για άλλη μια φορά νικητές των εκλογών είναι η αποχή και ο φόβος.

Για άλλη μια φορά χαμένη είναι η Δημοκρατία.

Η αποχή είναι μια εκκωφαντική και εύγλωττη απαξίωση του πολιτικού κατεστημένου.

Στην θεατρική πολιτική σκηνή απλά γίνεται αναδιανομή των ρόλων.

Και πως εξηγείται ότι πολίτες ψηφίζουν και επιδοκιμάζουν πολιτικές και πολιτικούς που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία, την οικονομία σε μαρασμό, και την νεολαία σε φυγή. Ψηφίζουν πολιτικές που μετατρέψανε την οικονομία σε παραοικονομία, τους πολίτες επαίτες, τους εργαζόμενους δουλοπάροικους.

Δεν μπορεί μια κοινωνία να ευημερεί αν οι πολίτες της δεν έχουν ελεύθερη κρίση και ευφυία, η δύναμη ενός κράτους είναι η ελευθερία των πολιτών του. Τι είναι αυτό που υπονομεύει την ελευθερία; Ο φόβος, όταν λοιπόν προκληθεί φόβος και ανασφάλεια τότε οι πολίτες είναι έτοιμοι να αποδεχτούν κάθε είδους ταπείνωση και υποδούλωση. Αυτός είναι ο τρόπος που δημιουργούνται οι προβλέψιμοι ψηφοφόροι, οι οποίοι είναι μονίμως δυσαρεστημένοι και μονίμως μετακινούμενοι, όταν καλούνται να ψηφίσουν, από το ένα κόμμα στο άλλο με την ψευδαίσθηση ότι ήταν η ορθή δίκαιη και δική τους επιλογή, γνωρίζοντας ότι οι υποσχέσεις των πολιτικών δεν θα εκπληρωθούν, άλλωστε δεν ψηφίζουν για τις υποσχέσεις αλλά για την ασφάλεια και για ότι κατευνάζει τον φόβο τους.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα κοινωνικά δίκτυα, οι ιντερνετικές ειδήσεις διαχέουν συχνά φόβους, άλλες φορές αποκρύπτουν αλήθειες, προβάλλουν ψέματα, δίνουν μεροληπτικές ερμηνείες υπονομεύοντας πολλές φορές την δυνατότητα μας να κατανοήσουμε την πολιτική πραγματικότητα και να διεκδικήσουμε κοινωνικοπολιτικές αλλαγές.

Η Δημοκρατία μπορεί να υπάρξει μόνο όταν οι πολίτες είναι ελεύθεροι όχι φοβισμένοι και χειραγωγημένοι γιατί μόνο η κοινωνική και πολιτική χειραφέτηση ισοδυναμεί με την Δημοκρατία.

Τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών συνδέονται άμεσα με τη σχέση μας με την Ευρωπαική ένωση.

Πόσο ένωση είναι η Ευρωπαική ένωση;

Ο Μάνος Χατζηδάκης είχε πει « ετοιμαζόμαστε για μια άλλου είδους σκλαβιά τώρα. Η ευρωπαική ενότητα τι νόμισες ότι είναι; Είμαστε πραγματικά ένα κράτος με δύναμη, ώστε να μπορέσουμε να επιβάλλουμε απόψεις; Θα γίνουμε μια επαρχία στην οποία θα μας διοικεί η Ευρώπη και θα έχουμε μια ψευδαίσθηση ότι συνδιοικούμεθα στην Ευρώπη. Λοιπόν αυτή δεν είναι σκλαβιά; Tουλάχιστον με τα κριτήρια που είχαμε επι τουρκοκρατίας… Υπάρχει καμία εγγύηση σωστής αναπτύξεως εδώ μέσα στον τόπο αυτό; Ποτέ, αλλά βέβαια ο τόπος μας προχωράει με τις εξαιρέσεις του, έτσι θα προχωρήσουμε και στο μέλλον. Λοιπόν ασφαλώς θα είναι μια μορφή της ευρωπαικής μας θητείας που βέβαια δεν θα μπορέσουμε ποτέ να απαλλαγούμε ούτε να ελευθερωθούμε, διότι θα είναι επιλογή μας, ενώ επι τουρκοκρατίας έγινε υποταγή μας, αυτή είναι η διαφορά».

Η Ευρώπη έχει δύο πρόσωπα όπως ο Ρωμαίος θεός Ιανός, το ένα είναι αυτό που επιβάλλει πολιτικά και οικονομικά μοντέλα ανάπτυξης και το άλλο που προσαρμόζεται, αποδέχεται, υπακούει. Αυτή λοιπόν η διπλή υπόσταση της Ευρωπαικής ένωσης αναπαράγει ανισότητες και ανισορροπίες, βάζει σε δοκιμασία μια αξία, το δικαίωμα στην ισότητα των ευκαιριών, των συνθηκών επιβίωσης και εξέλιξης κάθε κράτους – μέλους.

Η Ευρωπαική ένωση ,μπορεί να γίνει μια διαχρονική αξία και κοινότητα λαών μόνο αν παραμείνουν σεβαστές και άθικτες οι αξίες της Δημοκρατίας.

Ένας πρώην πρόεδρος του Ευρωπαικού κοινοβουλίου είχε πει για την Ευρωπαική ένωση « εύκολα την περιγράφεις αλλά δύσκολα την οικοδομείς».

Οι οικονομικές κρίσεις, τα υπέρογκα χρέη, οι κοινωνικές ανισότητες, η αδυναμία συγκλίσεων μήπως είναι έλλειμα δημοκρατίας στην Ευρωπαική ένωση;

Αφήνει χώρο η Ευρωπαική ένωση στην μοναδικότητα και ιδιαιτερότητα του κάθε κράτους – μέλους;

Το ελληνικό χρέος είναι ουσιαστικά μια σύγχρονη σκλαβιά για την Ελλάδα, είναι ένα χρέος που είναι αδύνατον να αποπληρωθεί χωρίς να βάλει σε σκληρή δοκιμασία την αντοχή μας, την αξιοπρέπεια μας, την ανεξαρτησία μας και την στέρηση των δικαιωμάτων. Αυτή η σκλαβιά ουσιαστικά καταργεί την ευρωπαική ενότητα γιατί τρέφεται από την υποταγή και την επιβολή.

Κανένας θεσμός κοινωνικός ή πολιτικός δεν είναι μόνιμος και ακλόνητος, όλοι οι θεσμοί είναι μεταβατικές λύσεις και καταστάσεις.

Η Ευρωπαική ένωση δοκιμάζεται και βρίσκεται συνεχώς μπροστά σε νέες προκλήσεις , οι συγκλίσεις σε μια ευημερούσα κοινότητα χωρών δεν μπορεί να είναι μόνο οικονομικές αλλά πολυεπίπεδες και να έχουν σταθερό θεμέλιο τους την Δημοκρατία.

Επιλογή

Κάθε οικονομική σκλαβιά φανερώνει και αποκαλύπτει την ουσία του ανθρώπινου πολιτισμού, την μια πλευρά του που είναι αλληλοσπαρασσόμενα  ανταγωνιστική, σε διαρκή αναμέτρηση, άπληστη, άδικη, απειλητική, ηγεμονική και όταν αυτή η πλευρά του γίνεται κυρίαρχη υπονομεύει την άλλη πλευρά που είναι η ειρήνη, η δημιουργική συνύπαρξη, η αλληλεγγύη, η διαρκής ευημερία για όλους.

ευνουχισμός ζώων μια συνεχιζόμενη βαρβαρότητα

Αν θέσουμε το ερώτημα τι πλάσματα είναι τα ζώα θα πάρουμε πολλές διαφορετικές απαντήσεις όπως

1 τα ζώα δεν έχουν λογική δεν έχουν νοημοσύνη

2 τα ζώα δεν καταλαβαίνουν την διαφορά ανάμεσα στο καλό και το κακό

3 τα ζώα δεν αισθάνονται

4 τα ζώα δεν γνωρίζουν ότι πρόκειται να πεθάνουν

5 τα ζώα δεν έχουν ελεύθερη βούληση

6 τα ζώα δεν δημιουργούν πολιτισμό

Ο άνθρωπος κατασκευάζει με ευκολία θεωρίες και συντηρεί πεποιθήσεις για να δικαιολογήσει την υπεροχή του και την κυριαρχία του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Αυτές οι θεωρίες και πεποιθήσεις είναι μια εγωκεντρική ωφελιμιστική υπολογιστική χρησιμοθηρική προσέγγιση του κόσμου.

Πολλές φορές ο άνθρωπος φτιάχνει βολικές δικαιολογίες για να κάνει άσχημα πράγματα και να απαλλαγεί από την ενοχή του, σε πλάσματα που βρίσκονται σε αδυναμία να αντισταθούν. Και εκεί αποτυγχάνει όταν δηλαδή κάνει κακή χρήση της δύναμης του σε πλάσματα που βρίσκονται στο έλεος του, στα ζώα.

Ο ευνουχισμός των ζώων είναι μια βάναυση παραβίαση της φύσης του ζώου, της αξιοπρέπειας του, μια παντελής έλλειψη σεβασμού στο δικαίωμα του να αναπαραχθεί.

Ο ευνουχισμός είναι μια κακοποιητική πράξη που καθιστά τα  ζώα έρμαια, αδύναμα υποχείρια κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του ανθρώπου, η ενσυναίσθηση δηλαδή το να μπαίνουμε στη θέση του άλλου δεν αφορά μόνο στις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους αλλά και τη σχέση μας με τα ζώα και η έλλειψη της καθιστά τον άνθρωπο κοινωνικά και πλανητικά απροσάρμοστο.

Κάθε ζώο συμπεριφέρεται με τον τρόπο που όρισε η φύση για το είδος του, ο άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να επέμβει σε αυτή την διαδικασία.

Ο άνθρωπος που έχει μέσα του ακλόνητες βεβαιότητες για πράγματα που κάνει σε άλλα πλάσματα δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη σε πόσο δύσκολη θέση είναι.

Και όπως έλεγε ο Σπινόζα από την σκοπιά της αιωνιότητας είμαστε μια μικρή κουκίδα, αστρόσκονη ανάμεσα σε άλλες αστρόσκονες μέσα σε ένα αχανές σκοτεινό σύμπαν .Αυτό απλά σημαίνει ότι εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε το δικαίωμα και ούτε είμαστε σε θέση να κρίνουμε και να αποφασίζουμε για την ζωή των ζώων, ούτε είμαστε καλύτεροι από αυτά, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μαθαίνουμε από αυτά , να τα ευγνωμονούμε και να τα θαυμάζουμε.